About

"Ik las ooit eens dat het menselijke tekort het onvermogen is om in harmonie met het ons omringende te zijn.


Altijd schuurt er iets, gaan we af te toe de verkeerde kant uit. Nooit eens komen we daar waar we voorgoed kunnen zijn en blijven.


Ik geloof dat dit klopt.


We zijn onaf, en dus steeds in ontwikkeling. Als individu, als organisatie, als samenleving.


Maar hierin schuilt ook een soort poëzie, want zonder schuren geen verlangen, en zonder schuren ook geen glans."

Mijn missie

Ik wil mensen, teams en organisaties helpen gericht stil te staan, om in te tappen op de steeds aanwezige bron van zelfheling en  ontwikkeling. Ik creëer hiervoor de juiste context waarbinnen huidige en volgende bewegingen diepgaand geexploreerd, inzichten opgedaan, blokkades weggewerkt, verandervermogens geactiveerd, om daarna voluit en duurzaam verder te gaan.


Mijn leerreis tot nu toe in 12 etappes

0 Oorsprong

Ik kom uit een gezin met vijf kinderen, en was, wat we in het Westvlaamse dialect 'het kakkernest' noemen, 'een nakomertje', na zeven jaar om precies te zijn. Ik werd door ouders, zussen en broer met veel liefde omringd, maar hevige interacties met een grote emotionele lading waren nooit ver weg.

Ik leerde scherp observeren en aanvoelen wat nodig was om bij te dragen tot de harmonie van het systeem en tegelijk goed voor mezelf te zorgen.


1  Loskomen

Na mijn studies Bachelor Sociaal Agogisch Werk stond ik erg te popelen om in het echte werkveld te stappen en leerde ik Erik kennen die mijn partner voor het leven werd.

Ik leerde dat je eigen weg gaan je dichter brengt bij wie je ben.


2    Bezield samenwerken

Ik mocht bijna 10 jaar mijn steentje bijdragen tot de prachtige vormings-en sociale economieprojecten van de non-profit organisatie Centrum voor Levensvorming, later omgevormd tot Groep Intro. Ik werkte met en voor uit wat wij in onze samenleving randgroepen noemen: jongeren uit het deeltijds beroepsonderwijs, jongvolwassenen met een mentale en/of psychosociale beperking, mensen in langdurige werkloosheid, mensen in detentie. Ik had het privilege om hen door middel van vorming en begeleiding te faciliteren op weg naar hun volwaardige plek in diezelfde samenleving. Ik kreeg zelfs even de kans om teamcoach te zijn van een prachtig en heel divers team, en kadervorming te geven aan gedreven en kritische collega's.

Ik leerde wat het betekent om bezield samen te werken met en voor mensen. En dat je hierin een rol kan oppakken zonder een rol te spelen.

 

3   Mijn Ademruimte en Beweging

In die periode trok ik er even tussenuit. Zomer 2000, mijn lief Erik en ik, we gingen fietsen, niet voor even, maar 10 maanden lang, door Europa en Marokko. We vertrokken thuis in Gent, langs de Schelde. Ik slaagde erin de eerste laag van oude emoties verbonden met mijn gezinstijd los te laten. Dit creëerde een mentale ruimte die me naar de toekomst stuwde. Ik nam me voor om bij thuiskomst mijn job een dag per week terug te schroeven en te exploren welk professioneel eitje ik nog te leggen had. Ik liet me in die tijd inspireren door bepaalde inzichten uit de NLP en de ethische aanpak van TGI. Ook het diversiteitsdenken trok mijn aandacht.

Ik leerde dat het verleden een deel van je is, maar je niet hoeft te bepalen. En dat ademruimte nemen beweging en heling brengt.


4   Sur-place

Vanaf  2005 nam ik in bijberoep opdrachten aan bij de trainingsafdeling van SD Worx en ontdekte ik mijn grote passie: mensen, teams en organisaties helpen op vlak van communicatie, samenwerken en persoonlijke ontwikkeling.

Op een nacht kwam de naam Sur-place in me op. Het was de tijd waarin het begrip onthaasting steeds meer opkwam. Wat ik deed met mensen en groepen voelde aan als een vorm van onthaasten, even stil staan, om daarna met nieuwe inspiratie en geactiveerde vermogens verder te gaan.Er volgde ook al snel een fijne samenwerking met het trainingsbureau HIPEPE. Het reizen tussen mensen, plaatsen, organisatiecontexten en -culturen om daar als trainer in soft skills telkens het beste van mezelf geven, beviel me enorm, en zo bouwde ik deze opdrachten steeds verder uit naar een halftijdse job.

Ik leerde dat gericht stil staan voor mensen, teams en organisaties een essentiele voorwaarde voor ontwikkeling is. Ik koos ervoor om hiervan mijn missie te maken.


5   Moederschap

In 2008 werd Emmylou geboren. Een nieuwe wereld van emoties en innerlijke kracht ging open.

Ik leerde hoe moeilijk maar prachtig onvoorwaardelijk geven is, de essentie van ouderschap. Geef eerst, ontvang later werd mijn motto in het werken met mensen en organisaties.


6   Kaders en intuïtie

Kort daarna zette ik definitief de stap naar de trainingswereld en leerde ik het vak als vaste trainer en projectverantwoordelijke bij Schouten & Nelissen, een Nederlands bureau met een voorlopersrol op het vlak van leren en ontwikkelen. Mijn 2-jarige opleiding tot gedrags-en procestrainer aan de Schouten University in 2010 met modules in groepsdynamica, RET, ACT, Mindfulness, Voice Dialogue, Dramatechnieken, Geïntegreerd leren, Co-active coaching, etc..  zorgde ervoor dat ik mijn competenties als trainer en coach verder uitbreidde.

Ik leerde belang hechten aan betekenisvolle kaders uit de gedragswetenschappen en tegelijk mijn intuïtie nog meer te gebruiken.


7 Mijn zoon

In 2011 werd Bensimon geboren. Hij kwam in het spitsuur van ons leven, waarbij we een veeleisend professioneel bestaan combineerden met een drastische verbouwing.

Ik leerde hoe belangrijk enerzijds emotionele steun en anderzijds emotionele onafhankelijkheid is. Het faciliteren van beide is in mijn werk een belangrijk anker.

 

8   De systeembril

In 2013 ging ik voltijds voor Sur-place en voelde sterk dat ik met mijn aanpak als trainer en coach de persoonlijke en relationele vermogens van mensen en teams (de delen) kon verbinden met de organisatiedoelen (het geheel).

Mijn persoonlijke leerproces nam in 2015 en 2019 opnieuw een vlucht door mijn vakopleiding tot Organisatiecoach en Teamcoach met het Teams of the Future model, beide bij Philippe Bailleur. Hij is nog steeds mijn mentor op momenten dat ik intellectueel en emotioneel een hulpbron nodig heb.

Ik leerde meer systemisch kijken naar mensen, teams en organisaties en hoe de afzonderlijke delen met elkaar en het grotere geheel verbonden zijn. En dat oorzaken en symptomen zich vaak niet op dezelfde plek manifesteren.



9  Het brein

Mijn interesse in het brein werd reeds via mijn kennismaking met het breinleren bij Schouten & Nelissen gewekt. Bij het Instituut voor Neurocognitivisme en de inzichten van grondlegger Jacques Fradin en opleiders Stéphanie Le Madec, Griet Bodez en Anne-Caroline Roymans vind ik sinds 2016 veel inspiratie en een bijkomende kapstok in Vip2aPro persoonlijkheidstest en de Neurocognitieve Gedragsmatige Methode voor mijn werk als coach.

Ik leerde nog beter begrijpen hoe ons hoofd en hart verbonden zijn met onze gedragskeuzes en hoe ik de inzichten in hersenmechanismen kan toepassen in het werken met mensen en organisaties.


10 Het emotionele brein

Tijdens een vakopleiding in Palo Alto Limbic Coaching leerde ik van de missiegedreven Sylvia Kurpanek van Palo Alto Insitute for Systemic Coaching (i.s.m. Ubeon) hoe ik via krachtige technieken toegang krijg tot het emotionele brein om nog duurzamere verandering te helpen realiseren. Deze krachtige techniek combineert inzichten uit EMDR, NLP, Kinesiology, Energy Psychology, Solution Focus en Systemisch werk. 

Ik leerde dat ik als coach niet meer ben (maar ook niet minder) dan een katalysator voor de kracht van mentale zelfheling bij mensen, teams en organisaties. En dat deze kracht van dichtbij mogen ervaren steeds weer een privilege is.


11 Het gelaagde denken

Hoe langer hoe meer begon de veranderaar in mij luider te klinken. De fundamentelere change die ik zo graag wil zien ontstaan: minder bureaucratie, minder vakjes, meer menselijkheid, betere samenwerking, meer innovatie, meer klantgerichtheid, een ander soort management, meer maatschappelijke relevantie. Radicaler werken met datgene wat in organisaties vaak pijn doet. Het is hetgeen wat in de onderstroom van organisaties woekert en in de bovenstroom onvoldoende wordt opgepakt. Koenraad Depauw vroeg me in 2018 om, samen met een kleine groep de werkerscoöperatie Strategies and Leaders op te richten en ik voel het vuur van de sociaal ondernemer en activist in me branden. De vakopleiding Corporate Activist, Change professional van de 21ste eeuw van Rudy Vandamme bevestigt mijn gevoel dat ik mijn verbinding met mezelf, het Universum, de Aarde en de Mens kan gebruiken om in de maatschappij waar ik deel van ben mijn deel van verantwoordelijkheid op te nemen. Ik geloof dat ik er nu pas echt klaar voor ben.

Ik leerde dat je, om aan change te doen in complexe omgevingen, een vergevorderd persoonlijk
ontwikkelingsniveau nodig hebt, de moed om mijn naiviteit als geuzennaam te dragen en het geduld om me aan te passen aan het ritme van natuurlijke systemen. 


12 Mijn spirituele hart 

Strategies and Leaders (ondertussen zijn we met 14!)  bouwen en boetseren werd een intense reis van samen dromen, botsen, verantwoordelijkheid durven nemen en samen ondernemen, experimenteren, bijleren, vallen en opstaan. Doorheen dit alles voelde ik me bij momenten ook erg verloren en eenzaam, en werd ik uitgedaagd om dicht bij mezelf blijven om mijn plek en stem écht te vinden. In deze periode die de eerste coronagolf als sluitstuk had, stierf mijn moeder aan kanker. Aan haar ziekbed was ik kalm en hielp haar met het maken van de oversteek. Daarna brak mijn emotionele hart in duizend stukken.

Ik leerde dat luisteren naar mijn intuïtie mijn niet per definitie naar de gemakkelijkste wegen leidt, maar wel naar wegen waar ik kan groeien. En dat ik me eerst compleet verloren moet voelen en in overgave gaan om mijn spirituele hart helemaal open te laten breken.